Splinter Cell-ის რეტროსპექტივა: ლეგენდარული სერიის აღზევება, დაცემა და მომავლის იმედი

Splinter Cell-ის რეტროსპექტივა: ლეგენდარული სერიის აღზევება, დაცემა და მომავლის იმედი

თარიღი: 10 სექტემბერი, 2025

სანამ სათამაშო სამყარო სუნთქვაშეკრული ელოდება Splinter Cell-ის სრულფასოვანი რიმეიქის შესახებ ახალ დეტალებს, დროა, გადავხედოთ წარსულს და გავიხსენოთ სემ ფიშერის გზა — გზა, რომელმაც სამუდამოდ შეცვალა სტელს-ჟანრი. ეს არის სერია, რომელიც ჩრდილში ყოფნის ხელოვნებას სრულყოფდა, შემდეგ კი კინაღამ თავად канула ჩაიძირა ლეთარგიაში.

ოქროს ხანა: ორიგინალური ტრილოგია

Splinter Cell (2002)

2000-იანი წლების დასაწყისში, როდესაც Metal Gear Solid 2-მა ჟანრი ფილოსოფიური სიღრმეებითა და პოსტმოდერნიზმით შეძრა, Ubisoft-მა და ტომ კლენსიმ საზოგადოებას სრულიად განსხვავებული ხედვა შესთავაზეს: ტექნო-თრილერი, რომელიც მაქსიმალურ რეალიზმსა და დაძაბულობაზე იყო აგებული.

პირველი Splinter Cell იყო რევოლუცია. მისი მთავარი იარაღი არა გაჯეტები ან იარაღი, არამედ სინათლე და ჩრდილი იყო. თამაშმა წარმოადგინა თავისი დროის ყველაზე მოწინავე დინამიური განათების სისტემა. სემ ფიშერი, „მესამე ეშელონის“ საიდუმლო აგენტი, უნდა ყოფილიყო აჩრდილი. თამაში არ პატიობდა შეცდომებს. ერთი არასწორი ნაბიჯი, ერთი ხმაურიანად გაღებული კარი და მისია მარცხით სრულდებოდა. ეს იყო ჰარდკორული, მეთოდური და უსასრულოდ დაძაბული სტელსი.

Pandora Tomorrow (2004)

მეორე ნაწილი იყო კლასიკური „უსაფრთხო“ სიქველი. მან არ შეცვალა ფორმულა, არამედ გააუმჯობესა და დახვეწა ის. სიუჟეტი კვლავ გლობალური კრიზისის გარშემო ტრიალებდა, ხოლო გეიმპლეი ისეთივე დაძაბული რჩებოდა.

თუმცა, Pandora Tomorrow-ს მთავარი ინოვაცია მისი მულტიპლეერი იყო. ლეგენდარული Spies vs. Mercs რეჟიმი, სადაც მოქნილი და უჩინარი ჯაშუშები მძიმედ შეიარაღებულ დაქირავებულ მეომრებს უპირისპირდებოდნენ, თავისი დროის ერთ-ერთ საუკეთესო და ყველაზე ორიგინალურ ონლაინ გამოცდილებად იქცა.

Chaos Theory (2005) — მწვერვალი

სერიის მესამე თამაში — ეს არის არა მხოლოდ Splinter Cell-ის, არამედ მთლიანად სტელს-ჟანრის მწვერვალი. Chaos Theory-მ აიღო ყველაფერი საუკეთესო წინა ნაწილებიდან და სრულყოფილებამდე აიყვანა.

დონეები გახდა ბევრად უფრო დიდი, ღია და მრავალვარიანტიანი. თითოეული მისიის შესრულება ათობით სხვადასხვა გზით შეიძლებოდა. სემმა მიიღო თავისი ლეგენდარული საბრძოლო დანა, რამაც ახლო ბრძოლას ახალი განზომილება შესძინა. სიუჟეტი უფრო ბნელი და პერსონალური გახდა, ხოლო სემის ცინიკური იუმორი და მაიკლ აირონსაიდის განუმეორებელი ხმა პერსონაჟს კიდევ უფრო მეტ ქარიზმას მატებდა. Chaos Theory არის იდეალური ბალანსი სტელსს, გაჯეტებს, სიუჟეტსა და მოთამაშის თავისუფლებას შორის.

მიმართულების შეცვლა: „ექშენის“ ერა

Double Agent (2006)

ეს იყო პირველი ნიშანი იმისა, რომ სერია ცვლილებებისთვის ემზადებოდა. თამაში ორმაგი აგენტის კონცეფციაზე იყო აგებული: სემი ტერორისტულ ორგანიზაციაში ინერგებოდა. ეს ამბიციური იდეა იყო, რომელიც მოთამაშისგან მორალური არჩევანის გაკეთებას მოითხოვდა. თუმცა, გეიმპლეი უფრო ხაზოვანი გახდა, ხოლო სტელს-სექციებმა ნელ-ნელა ადგილი დაუთმო სკრიპტულ და მოქმედებაზე ორიენტირებულ მომენტებს.

Conviction (2010)

Conviction იყო შოკი. Ubisoft-მა ფაქტობრივად უარი თქვა სერიის კლასიკურ ფორმულაზე და თამაში „ჯეისონ ბორნის“ სტილის ექშენ-თრილერად აქცია. ნელი და მეთოდური სტელსი ჩაანაცვლა სწრაფმა, აგრესიულმა გეიმპლეიმ. მთავარი სიახლე იყო „მონიშნე და გაანადგურე“ (Mark and Execute) სისტემა, რომელიც საშუალებას გაძლევდათ, კინემატოგრაფიულად გაგენადგურებინათ რამდენიმე მტერი ერთდროულად.

სიუჟეტიც სრულად შეიცვალა — გლობალური პოლიტიკური თრილერის ნაცვლად, ჩვენ მივიღეთ სემის პირადი შურისძიების ისტორია. Conviction იყო კარგი მოქმედებითი თამაში, მაგრამ ის აღარ იყო Splinter Cell იმ გაგებით, რომელიც ფანებს უყვარდათ.

უკანასკნელი თამაში და ხანგრძლივი ლოდინი

Blacklist (2013)

სერიის ბოლო თამაში იყო კომპრომისის მცდელობა. Blacklist-მა სცადა, შეეერთებინა Chaos Theory-ს კლასიკური სტელსი და Conviction-ის დინამიკური ექშენი. თამაშმა შემოგვთავაზა სამი სტილი: მოჩვენება (სრული სტელსი), პანტერა (აგრესიული სტელსი) და შტურმი (ღია ბრძოლა). გეიმპლეი დახვეწილი და მრავალფეროვანი იყო, Spies vs. Mercs რეჟიმი კი ტრიუმფალურად დაბრუნდა.

თუმცა, თამაშს ჰქონდა ერთი უდიდესი პრობლემა: მაიკლ აირონსაიდის არყოფნა. სემის ახალმა გამხმოვანებელმა, ერიკ ჯონსონმა, ვერ შეძლო ლეგენდარული ხმის ჩანაცვლება, რამაც ბევრი ფანი გაანაწყენა.

დასკვნა: რა ელის სემ ფიშერს?

Blacklist-ის შემდეგ სერია 12-წლიან ძილს მიეცა. Ubisoft-მა დაკარგა მიმართულება და, როგორც ჩანს, არ იცოდა, რა გზით წაეყვანა სემ ფიშერის ისტორია. ახლა კი, როდესაც რიმეიქზე მუშაობა ოფიციალურად დადასტურებულია, იმედი კვლავ ჩნდება. ფანები ელიან, რომ Ubisoft-ი გაიხსენებს, თუ რამ გახადა ეს სერია ლეგენდარული — სიბნელე, დაძაბულობა და ერთი ადამიანი, რომელიც ჩრდილში იმალება, რათა სინათლეს ემსახუროს.